ΒΕΛΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ "Τα χαρτόκουτα"

Εργο της Οπυ Ζούνη 

"Αυτός ο μικρός, έστηνε ένα νέο κόσμο, στα φαγωμένα πατημένα χαρτόκουτα/ 

έψαχνε γύρω, σκέφτονταν γρήγορα, τοποθετούσε ιδέες άπλωνε όνειρα/

μετά με ένα πλατύ χαμόγελο, γιόρταζε την αλλαγή, περήφανα κοιτούσε τα έργα του/

θα μεγαλώσω, έλεγε μέσα του, θα έχω τη δύναμη, για κάτι καλύτερο/

κι έτσι πέρασε ο χρόνος και μεγάλωσε, στους γκρίζους κρόταφους σκάλωσε, κάποιο τσιγάρο/

χτίστης έγινε, ο καλύτερος άνεργος, σε ένα κόσμο που συνέχεια έχτιζε/ 

μόνο τα βράδια, άπλωνε κάτι παλιά χαρτόκουτα, έτσι από συνήθεια/

για να θυμάται πάλι, τα έργα του, όταν παιδί έστηνε ένα νέο κόσμο". 

Γιάννης Βέλλης