Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

ΣΟΥΛΟΓΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ "ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΝ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ…"


Κε Σαββόπουλε καλημέρα σας,
Αφορμή για αυτό το γράμμα είναι η συναυλία που δώσατε τις προάλλες για τον ΜΑΝΟ στο Ηρώδειο. Εδώ θα πρέπει να συγχαρώ τη εξαιρετική και πανέξυπνη επιλογή των συντελεστών αυτής της συναυλίας από μεριά σας… την κα Δημητρίου τον κο Κιουρτσόγλου την ορχήστρα εγχόρδων Πάτρας και την πολυφωνική χορωδία Πάτρας. Ευτυχώς αναγνωρίζοντας το λίγο της τωρινής σας ύπαρξης αναθέσατε το βαρύ έργο σε άξιους.
Ωστόσο φροντίσατε άκομψα και με ότι σας έχει πια απομείνει να στρογγυλέψετε  τον ΜΑΝΟ για να χωρέσει στο (Ηρώδειο), με την επιλογή των συγκεκριμένων τραγουδιών και τα γελαδερά σχόλιά σας.
Κε Σαββόπουλε αναλάβατε εργολαβικά να αποδομήσετε  τον μεγαλύτερο Αντεξουσιαστή (ρίξτε μια ματιά στα σχόλια του τρίτου και ίσως καταλάβετε, σκεφτείτε πόσο επικίνδυνη για το κράτος θα ταν μια εξέγερση κάτω από τους ήχους της ΤΣΟΚΟΝΤΑΣ)   που γέννησε τούτος ο τόπος όπως κάνετε εδώ και 30 χρόνια για έναν άλλο λατρεμένο μου τον ΝΙΟΝΙΟ, έφχομαι  να μη το καταφέρετε ποτέ.
Θα αναρωτιέστε ίσως ποιός είμαι και από που παίρνω το δικαίωμα αυτής της κριτικής. Είμαι ο τίποτας, αλλά το δικαίωμα το παίρνω από την αγάπη μου για τον ΜΑΝΟ και τον ΝΙΟΝΙΟ. Τον ΜΑΝΟ μπορεί και να τον γνωρίζετε λιγάκι….. αλλά ο ΝΙΟΝΙΟΣ σας είναι παντελώς άγνωστος γιαυτό και θα μου επιτρέψετε λίγα μαθήματα ιστορίας.
Είμαι ένας άνθρωπος που γεννήθηκε 15 χρόνια μετά από σας και μεγάλωσε με τον ΜΑΝΟ τον ΜΙΚΗ και τον ΝΙΟΝΙΟ. Αυτός ο τελευταίος μου είπε για την πλατεία που είναι γεμάτη με το νόημα που χει κάτι απ τις φωτιές. Μου είπε ότι θα μας πάει μακρυά θα μας πα στα πέρα μέρη.
Αυτός μου έδειξε την θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη λέγοντάς μου φύγε φύγε όσο έμεινε καιρός γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα πως βαστιέται τέτοιος εξεφτελισμός… Επίσης μου μίλησε για ματιές αλλιώτικες…όπου κοιτάζω να κοιτάζεις όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα του χειμώνα και συ κοιτάς σαν πτώμα…
Μου περιέγραψε την φίλη του την Αννα….αγάλματα κομμάτια τα μάτια της τα διό λησμονημένες πόλεις ναυάγια στο βυθό… Μου θύμισε τους παλιούς μας φίλους που για πάντα φύγαν….
Μπορώ ώρες ατέλειωτες να σας περιγράφω τι μου έμαθε ο ΝΙΟΝΙΟΣ με αποκορύφωμα εκείνη τη ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ που με αυτή κοίμιζα τον γιό μου (και άμαν πήδαγα στίχο μου βαζε χέρι μέσα στον ύπνο του) αλλά δεν νομίζω ότι σας ενδιαφέρουν και πολύ όλα αυτά πλέον,άλλωστε είναι πολύ παλιά.
Κε Σαββόπουλε ο ΝΙΟΝΙΟΣ κάποτε είχε προφητικά πει      σαν βγω απ αυτή τη φυλακή κανείς δεν θα με περιμένει…..και είχε απόλυτο δίκιο… κανείς δεν θα σας περιμένει κε Σαββόπουλε …γιατί δεν σας έβαλε κανείς, μοναχός σας μπήκατε.

φχαριστώ για την κατανόηση….
ΥΓ.ευτυχώς που δεν είχα λεφτά να έρθω να σας ακούσω


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://anorthografies.net/archives/2232






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου