"Και τι περίμενες αλήθεια, να γίνεις τροφή στην τόση μετριότητα; ποτέ! γεννήθηκες σε μια μέρα, που φώναζε αλλαγή και αλλαγή επίμονα ζητούσε/ μπορεί να σε αγαπήσουν ή να σε μισήσουν, μα ο σκοπός σου δεν αλλάζει, μεγαλώνει καθημερινά, σωστότερα γιγαντώνεται, για κάτι καλύτερο πάντα/ θα έρθει η ώρα που θα γίνεις, το φως που φοβούνται, η δύναμη που δεν περίμεναν στην τόση αστάθεια, το καλό που θα πνίξει την κακία τους, το ουράνιο τόξο που δίνει ελπίδα μετά τις καταιγίδες/ έτσι γίνεται πάντα, είναι η πανάκεια, η μετριότητα θέλει οπαδούς κι αμύνεται, όσο το διαφορετικό, το καλύτερο, κερδίζει περισσότερο έδαφος".
Γιάννης Βέλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου