Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Santina Konstantinidou "Ετερόφωτοι συνειρμοί ......"


      Το φεγγάρι έπεσε μαχαιρωμένο από τoν ουρανό .
Γέμισε ασημιά σχήματα η άσφαλτος ... ακαθόριστα .
     Ενα αστέρι έκλαιγε μοναχό .
Η νύχτα σώπασε , γυμνώθηκε .
      Η νύχτα έγινε πόρνη .
Τo σκοτάδι βιαστής της .
Στό πάρκο τα αναφιλητά του προσωρινού αγοραίου έρωτα ...
                       ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΤΗΚΑΝ .
   Τα νυχτολούλουδα σε άμυνα .
Στo φωταγωγό ενας μοναχικός βασιλικός αργοπεθαίνει .
Η εξάτμιση μιας μηχανής eduro ουρλιάζει χωρίς αναβάτη .
Τα φώτα του νυχτερινού τραίνου ... δεν άναψαν .
             ΔΕΝ ΘΑ ' ΡΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
         Ένα ποτήρι έσπασε .
   ¨Ενα κυκλάμινο ... παραδόθηκε
            ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ  .
      Τό γιασεμί επιμένει ...
       Νύχτα και σύγχυση .
Δρόμοι κλειστοί .
Χτισμένα παράθυρα .
           ΑΔΙΕΞΟΔΑ
Θυμώνεις που ... δεν βρέχει .
Τα σύννεφα διαμαρτύρονται .
    Το μπλέ ... προδομένο .
    Στυφή αναμονή .
Χωρίς νυχτερινά φιλιά .
   Χωρίς μπουφάν .
Το βρήκαν , το φεγγάρι σκοτωμένο .
Το τσάκισε ένας ανίατος έρωτας .
          Η νύχτα δέν έκλαψε .
Ο αναβάτης της μηχανής δεξιά , στέκεται στόν Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Το πάρκο ποτίστηκε από ιδρώτα και αίμα .
          Ενα άδειο γήπεδο .
 Μιά ποδοπατημένη σημαία .
 Ενας σπασμένος τοίχος .
          Η καρδιά μου ...
Η ανατριχίλα από ένα στρατιωτικό , μιλιταριστικό εμβατήριο .
                    Τα βαγόνια άδεια .
Οι δρόμοι γεμάτοι ασημιά αίματα ....
                   ΜΕΤΑΠΤΩΣΗ .
  Ο έρωτας κρυμμένος στήν τσέπη του σχισμένου μου blue jean ...
Το ψέμμα πλάνεψε τήν νύχτα , και αυτή τρελλή απο έρωτα αποξεχάστηκε  στή μαυρίλα .
      Τα καράβια δέν φύγανε .
                 ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ .
Κρατάω τίς αχτίδες τού ήλιου κρυμμένες στό πουκαμισό μου .
        ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ... ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ .....
 © Santina Konstantinidou







1 σχόλιο: