Κόρη μηλοπρόσωπη και μυριάκριβη μου αγάπη,
αγγελικάτη μου μορφή,μεσ'το μυαλό αδράχτι.
Πέλαγο θορυβούμενο με διώχνει μακριά σου,
μα αέρας μυρωμένος γιασεμιά φτάνει απ'τα μαλλιά σου.
Στο ζαφειρένιο το γιαλό,πολύπαθος σαν φτάσω
ηλιογέννητη γενιά,να'ρθείς να σ'αγκαλιάσω.
Φιλί από ροδόσταμο,δώσε μου να πιω,
αγιασματάρι του Θεού,πάντα να μένω εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου