 |
Πάντα ωρυόμενος
------------------- πάντα εξεγερμένος
θιασώτης του νέου,
---- ιερολοχίτης οπλομάχος
--------------------------
Ήρθε ο καιρός
κι ο μέγας τυχαιάρχης τον ευνόησε,
του έδωσε πέτρα και μυστρί
και πολλούς μα πολλούς
------------------ πρόθυμους εργάτες
Κι αυτός άρχισε να χτίζει τη νέα πόλη
πυρετός και δόξα, όλα απ’ την αρχή
------ νέοι δρόμοι, νέα τείχη, νέοι ναοί
Τελειώνοντας
-------- ανέβηκε σε παρακείμενο λόφο
------------------------- να θαυμάσει
και είδε από ψηλά τη νέα πόλη
και είδε από ψηλά την ίδια πόλη
--------------------------
Γύρισε κυφός κατηφής και άδειος
---------- μ’ ένα πιστόλι στον κρόταφο
Αλλά ο μέγας εξουσιαστής
αδυσώπητος
---------- τον τίμησε όπως του έπρεπε
Με παράσημα, θώκους κι αξιώματα
----- τον ανακήρυξε αυλικό πολεοδόμο
Οψίπλουτος,
πούλησε ακριβά το νεανικό του όνειρο
Όμως μια μόνιμη πίκρα στο χαμόγελό,
του ‘μεινε για πάντα
-------------- ως παράπλευρη απώλεια
7 Μαρτίου 2014
Γιάννης Ποταμιάνος
Περισσότερα ποιήματα του Γ. Ποταμιάνου στο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου