Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΟΥ " ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ "

Πίνακας - Θανάσης Πάνου 

Με την πρώτη έκρηξη λογικής στο σύμπαν ,
το Μέγα-Φως γέννησε την ζωή και τις πρώτες πεπερασμένες περιστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης και έκτοτε κυριαρχούσε απόλυτο μέσα στη μοναδικότητά του σε όλη την πλάση και τα δημιουργήματά της. 

Κάποτε όμως συνάντησε το ανυπέρβλητο Φως του επέκεινα , φωτεινότερο και σοφότερο και από την έκπληξη και την πρώτη αμφιβολία της μοναδικότητάς του δημιουργήθηκε ό Ίσκιος. 

Ο Ίσκιος σερνόμενος στη γη ζευγάρωσε τελικά με το χώμα και κυοφόρησε μαύρα παιδιά. 

Την νύχτα, την θνησιμότητα, τα συναισθήματα της ανικανότητας και τις αυταπάτες στη ζωή και μέσα μας.

Έκτοτε ο άνθρωπος στις αυταπάτες μέσα πορεύεται, διατρέχει και πετάει σαν αποδημητικός άγγελος πάνω από τις υδρονεφώσεις της ζωής, ανάμεσα στους χώρους και τους τόπους , χωρίς ρυθμό και μέτρο. 

Οι αυταπάτες , είναι ανώνυμα επικυρωμένα συμβόλαια που καθημερινά καταπίνει ο άνθρωπος , κλονιζόμενος από άρρυθμους λόξυγκες μπροστά στα λάθη των Θεοτήτων που προσέφεραν Ιερατεία. Είναι λακκούβες γεμάτες δάκρυα, βαθιές σπερματοκτόνες περσόνες , που χρειάζονται πήδημα για να περάσουμε.

Ίσκιοι , στο αρνητικό περίβλημα της λογικής. 

Στο βάθος μπροστά,

ο στρόβιλος της σκέψης με χιλιάδες υφάνσεις και αναλαμπές προσφέρει ορθάνοικτους χώρους στης νόησης το ανυπέρβλητο φως, που εμφυσά λογική και αποσυνθέτει ακόμη και τις αυταπάτες των ίσκιων.

ΥΔΡΟΝΕΦΩΣΕΙΣ

«Δεν κατέχεις την εγκατάλειψη του ίσκιου σου. 

Οι αυταπάτες δόθηκαν»

Από τον δεύτερο τόμο «Αξίες & Απαξίες» -εκδόσεις schooltime – Ο Πίνακας ζωγραφικής είναι από την έκθεση «Εικαστικές Ανατομίες»


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ  " ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ " ΣΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ 


«La luz sublime y las ilusiones»
Poetry :  Thanasis Panou
Translation to Spanish:
Music:
 Antonis Limperidis
Thanasis Panou

Videoart: Thanasis Panou

«La luz sublime y las ilusiones»


Con la primera explosión lógica en el universo, la Mega-Luz engendró la vida y las primeras circunstancias finitas de la existencia humana, y desde entonces ha dominado en la singularidad absoluta en toda la creación y creaciones.

Pero una vez se cumplió allá la luz sublime, más brillante, más sabia y por sorpresa, y la primera duda de singularidad creo todas las sombras.

Las sombras que se arrastran por la tierra finalmente con el suelo se aparearon , y sustituyeron a los niños negros. Por la noche, la mortalidad, sentimientos de impotencia e ilusiones en la vida y en nuestro interior.
Desde entonces, el hombre camina a través de las ilusiones, corre y tira como ángel migratorio por encima de las nieblas de la vida, entre los espacios y lugares, sin ritmo ni compás.

Las ilusiones son contratos certificados, anónimas golondrinas diurnas. El hombre, tembloroso con hipo, arritmia antes de los errores. Deidades en ofrenda al sacerdocio. Baches repletos de lágrimas, que profundos personajes espermicidas tienen que saltar a través.

Sombras, la lógica negativa de lo viviente.

En la profundidad frontal a nosotros, la turbina pensó miles de tejidos y atisbos ofreciendo amplios espacios abiertos donde importa la luz sublime que respira la lógica y rompe incluso las ilusiones de las sombras.














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου