ΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ " ΣΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ "

photo ©Josh Adamski

Κόκκινο φόρεμα ντύθηκε κι αντάμωσε την οργή

Αντάρες ανάσαινε η εκτός και η εντός της φύση 

Ώρα που οι ουρανοί υπέφωσκαν την πυράκτωση 

Ώρα που ο κεραυνός κατέκαιγε της γης το δεντρί

Ώρα του σκοτεινού νερού και του νωπού αιθέρα

Έστεκε αντίκρυ στην οργή κι αναμετρούσε όρια 

Νεανική απέπνεε αλκή κι αρχαίο απέκρυβε κόπο 

Σαν κόκκινη φύτρα ασύμβατη τη βλάσταινε η γη 

Σαν κόκκινη βολή υδάτινη την εκτόξευε το κύμα 

Σαν κόκκινο αχνάρι των νεφών και της θάλασσας

Σκίαζε ο αγέρας τη βροχή κι οι δυο μαζί τον ήλιο

Έρεβος έβαφαν οι δυο στην απλωσιά της πλάσης

Όμως ολότελα δεν απάλειψαν τον κόκκινο νυγμό

Όμως το χρώμα αντιστάθηκε στην κατάλυσή του

Όμως εκείνη έμενε του ερέβους το αντίπαλο δέος

είμαι κόκκινη

απ’ τον πυρήνα της γης•

αναδύομαι 

από τον απύθμενο βυθό•

ίσως με απέρριψαν

τα πυρακτωμένα σύννεφα

πορφυρισμένη•

ίσως με φύσηξε ο άνεμος

φλόγα στη γη•

γαλήνεψα 

μια νότα χαράς

ενάντια στο πάνδημο πένθος•

μια πυροστιά αντικρίζω

καταμεσής στα σύννεφα•

τον κεραυνό σα στρόβιλο

χρυσόσκονης λογαριάζω•

γι’ απαντοχή ο ορίζοντας

μου γνέφει την πορφύρα•

τα πόδια μου στο έδαφος

στέρεα συνυφαίνουν ρίζα•

και Ζω

ν.σ.

Η φωτογραφία από A Lifetime Photography