ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΠΟΠΗ " ΛΑΒΑΡΑ "

Γλίστρησαν τα λάβαρα από τα χέρια των επαναστατών. Την θέση τους επήραν όργανα τηλεπικοινωνίας Ευφάνταστα, πολύχρηστα, πολυδύναμα. Τα γέλια ξέφυγαν από τις θωρακισμένες πόρτες Και απέμειναν στα αδειανά, ευρύχωρα δωμάτια Κραυγές τρομαχτικές, θυμού και απόγνωσης . Γέμισαν τα σπίτια τρελούς Που χτυπούν τα κεφάλια τους Από τοίχο σε τοίχο. Απεγνωσμένους αρρώστους Που χάσανε την χαρά Μα δεν ξέρουν που να την ψάξουν. Έσκιασαν τον ήλιο κιτρινοπράσινα σύννεφα αιθάλης Και το φεγγάρι χλόμιασε Από τον καπνό των αναστεναγμών. Ω φρίκη, κόρη της αλλοφροσύνης Της απανθρωπιάς αδέρφι. Γυναίκα του σκότους. Θρονιάστηκες στην κορυφή των λογισμών μας Στεφανωμένη με το διάδημα της απομόνωσης Και μας σκέπασες με την σκαιότητα της αδιαφορίας.