Πέρασα κι απόψε απ' το παλιό μου σπίτι. Έξω απ' το φράχτη αγνάντεψα τα παιδικά μου χρόνια... Τα βήματα του πατέρα ηχούν ακόμα στην αυλή. Κάτι μακρινά φεγγάρια ξενυχτούν ακόμα στον απέναντι κάμπο! Πίσω απ' το κλειστό παράθυρο ένα ποτήρι με μωβ αγριολούλουδα... ένα βιβλίο... ένα τραγούδι... ένα κυριακάτικο φόρεμα... το πρόσωπο της νιότης στον καθρέφτη... Στον αέρα κάποιες καμπάνες γιορτής... ένα χάδι στα μαλλιά... φωνές αγαπημένες. Τόσο κοντά... τόσο μακριά..
Μ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου