Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ " Aλέγκρο για την άνοιξη ''

Γύζης Νικόλαος, Εαρινή Συμφωνία, 1886

Kλαράκια μυγδαλιάς ευφρόσυνα στην άκρη του ουρανού ανέγγιχτη πηγή ζωοδόχου μύρου Ελπίδα πρώτη οι πορφυρές ανεμώνες με χίλιους τρόπους προσκαλούν το χελιδόνι Ελπίδα δεύτερη το ελαφίσιο περπάτημα της ζωής στο πράσινο χορτάρι Ελπίδα η τρίτη στεφάνι τριαντάφυλλων στη μοίρα και στο χρόνο Αέρινη αναπάντεχη και τρισχαριτωμένη φιλί στο ροδομάγουλο μικρού ερωτιδέα Η άνοιξη η άνοιξη ο γλυκασμός της νιότης.





Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

epikouros sofista " Ατιτλο "



Άδραξε την ζωή σήμερα

και ζήσε την δίχως φόβου διλήμματα

αύριο ίσως είναι αργά αύριο ίσως μάθεις

πως πάει καιρός που οι θεοί πεθάναν

έτσι και αλλιώς απ' τους θεούς

αγνοημένος ήσουν πάντα




ΜΙΝΑ ΜΠΟΥΛΕΚΟΥ " H Δύναμη της Συγγνώμης "


Η Συγγνώμη είναι κατά κάποιο τρόπο ένας όρος άφεσης των δεινών που μας ταλανίζουν. Αποτελεί πράξη ουσιαστική και όχι λόγια σιωπής. Είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην λύτρωση απαλλαγμένος από κάθε τι κακό που μας περιβάλλει. Ένα συναίσθημα ανακούφισης ότι προσφέραμε σε ανθρώπινο επίπεδο συμπεριφοράς. Είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα από εμάς, να αντιμετωπίσει με δυσκολία τον πόνο που του προκαλέσαν οι άλλοι και όχι μόνο τον πόνο, αλλά και το κακό που προέρχεται από αυτή την επιζήμια κατάσταση συνειδητοποιώντας ότι έχουν γίνει λάθη και από τις δυο πλευρές, γιατί σε κάθε ανθρώπινη πτυχή υπάρχει το δίκιο του καθενός από την δική του πλευρά άρα και η συγγνώμη που έπεται ως συνέχεια. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι σε μια διένεξη η ισορροπία του θύματος και του θύτη κλονίζεται σε μια λεπτή γραμμή που ανατρέπεται ταυτόχρονα μέσα από έντονα πάθη μνησικακίας και εγωισμού.

Η παραδοχή ενός λάθους είναι σημαντική, είναι το πρώτο βήμα για την επίτευξη μιας ομαλής συνύπαρξης. Όμως το να αφήσεις πίσω σου ό,τι σε πλήγωσε εκφράζοντας ότι δεν αισθάνεσαι πλέον τίποτε είναι ουτοπία. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι αφήνει πίσω του σημάδια, κάνοντας ο καθένας μας τις επιλογές του συνειδητά πλέον, όσο μπορεί είναι μια διέξοδος.


Όταν οι πληγές είναι νωπές


Όταν οι πληγές είναι νωπές είναι πολύ σημαντικό να εκφράσετε αυτό που αισθάνεστε ανοιχτά χωρίς αναστολές. Συναισθήματα έντονα όπως η οργή, ο θυμός, η νευρικότητα, η αμηχανία θα αρχίσουν να φαντάζουν όλο και λιγότερο σημαντικά όχι μόνο στα δικά σας μάτια αλλά και στου άλλου που έχει βιώσει αντίστοιχα αρνητικά συναισθήματα, ένας εποικοδομητικός διάλογος αρκεί για μια νέα αρχή. Για να μπορέσετε να προχωρήσετε δώστε την ευκαιρία στον άλλο να επιλύσετε τα προβλήματα σας αρμονικά. Μια αμοιβαία ειλικρινής συγγνώμη αρκεί για τον δρόμο προς την ευτυχία.
Πολλές φορές οι άνθρωποι τρέχουμε να κρυφτούμε πίσω από τον ίδιο μας τον εαυτό θέτοντας σε τροχιά πλήρους άρνησης γεγονότα που μας σημάδεψαν και μας σημαδεύουν καθημερινά. Δεν είναι λύση η φυγή, αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστείτε. Αποτελεί και αυτό μέρος της διαδικασίας της εξυγίανσης του εαυτού μας με τους άλλους.


Μαθαίνοντας να Συγχωρούμε

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αφήνει κανείς πίσω του συναισθήματα που προκλήθηκαν από έντονο πόνο και να συνεχίσει την ζωή του με περισσότερη μετριοφροσύνη, σύνεση και αρετή, έτσι ώστε η ζωή να έχει εκείνη την ανοδική πορεία που θα του επιτρέψει ψυχική αγαλλίαση και ισορροπία.
Εάν δεν είστε σε θέση να συγχωρείτε  τότε δεν μπορείτε να αγαπάτε πραγματικά. Τέτοιου είδους συναισθήματα θα σας καθηλώνουν διαρκώς σε ένα φαύλο κύκλο μίσους και οργής που δύσκολα θα απαλλαγείτε και ακόμα πιο δύσκολα θα συνεχίσετε την ζωή σας γιατί και μόνο η αρνητική σκέψη αρκεί για να επιτρέψει την διαιώνιση της.
Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες ανθρώπων για το πώς αντιμετωπίζουν τα εσωτερικά τραύματα τους α) αυτούς που πιστεύουν ότι η πηγή του κακού είναι οι άλλοι, δεν ωφελεί πραγματικά τέτοιου είδους παραισθήσεις, πάψτε να κατηγορείτε τους άλλους και αναρωτηθείτε για το τι πράξατε εσείς. Αναλάβετε τις ευθύνες σας ως μερίδιο ισότιμο απέναντι στον συνάνθρωπο σας, διαφορετικά ξεκινάει μια καθοδική πορεία πτώσης μειώνοντας την αυτοπεποίθηση και κατά συνέπεια δημιουργώντας συναισθηματικές ελλείψεις που μας παγιδεύουν στο να μένουμε προσηλωμένοι στο παρελθόν και να συντηρούμε τέτοιου είδους συναισθήματα μνησικακίας και β) αυτούς που εξελίσσονται θετικά παρ’όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν γιατί έχουν εκείνη την δύναμη που θα κάνει τη διαφορά στην ζωή τους. Είναι στο χέρι μας να ορίσουμε αυτό που μας ταιριάζει.





Συμφιλιωθείτε με τον εαυτό σας και απελευθερώστε τον.


Εάν θέλετε να ελευθερωθείτε τότε θα πρέπει να μάθετε να συγχωρείται όσο πληγωμένοι και αν υπήρξατε. Όσο έντονη και αν είναι η δυσαρέσκεια σας προς τον άλλο, σπάστε τις αλυσίδες του πόνου, του θυμού, της ντροπής, της οργής, του μίσους, της αλαζονείας, του εγωισμού, παλέψτε με τον εαυτό σας, να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι.
Απελευθερώστε όλον τον θυμό και την οργή που νιώσατε και κάντε μια νέα αρχή πιο ουσιαστική αφήνοντας πίσω όλα αυτά που σας πόνεσαν. Εάν καταφέρετε να βάλετε πίσω σας ότι οδυνηρό έχει συμβεί τότε θα είστε σε θέση να επανακτήσετε ψυχική γαλήνη και ισορροπία διαχέοντας την θετική σας ενέργεια παντού.
Μάθετε να συγχωρείτε  πρώτα και πάνω απ’ όλα τον εαυτό σας για τα λάθη που διέπραξε, αγαπάτε τον εαυτό σας, τότε θα ’στε πραγματικά ευτυχισμένοι και έτοιμοι να συγχωρέσετε όλους όσους σας πλήγωσαν. Θα ανακαλύψετε μέσα από τα ίδια σας τα λάθη, πτυχές του χαρακτήρα σας που δεν γνωρίζατε συνειδητά ή μη, επικοινωνήστε με αμεσότητα στον συνάνθρωπο σας, εκφράστε τα συναισθήματα της λύπης και της παρηγοριάς σας απλόχερα. Η βαθύτερη αυτογνωσία του εαυτού σας θα ενισχύει την ψυχική σας δύναμη.
Η δύναμη της Συγγνώμης είναι καταλυτική, συντελεί στην ψυχολογική και ηθική απελευθέρωση του ανθρώπου απαλλαγμένη από κάθε είδους τύψεις ή ενοχές που προκάλεσαν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν φύγει από την ζωή και δεν προλάβαμε να ζητήσουμε ούτε καν συγγνώμη συνειδητοποιώντας την ανεκπλήρωτη επιθυμία της λύτρωσης από το ψυχολογικό φορτίο που μας βαρύνει. Σημασία όμως έχει η πρόθεση της μεταμέλειας να είναι ειλικρινής και αυτή είναι που κάνει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε εμάς και στους άλλους. Αισθανθείτε ότι μπορείτε να ξανακερδίσετε τον κόσμο ελεύθεροι, και ανάλαφροι.


Σύμφωνα με την Χριστιανική Παράδοση και μέσω της Πίστης όπως ορίζεται στην Αγία Γραφή και στα κείμενα της Εκκλησίας μας και κατά την Καινή Διαθήκη προσδιορίζονται ως εξής:
• “Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν”
• “Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.-κατά Λουκάν κγ'”
• “Αγαπάτε Αλλήλους”
Ως πράξεις Απόλυτης Μεταμέλειας και Συγγνώμης.
Υπάρχει βέβαια και η ανθρωποκεντρική προσέγγιση εκφρασμένη μέσα σε αποκρυσταλλωμένα λόγια σοφίας που αναφέρουν οι παρακάτω σημαντικοί άνθρωποι:
• Ο Μαχάτμα Γκάντι (869-1948, Ινδός ηγέτης) έλεγε: “Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν.”
• Ο Βολταίρος (1694-1778, Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας) έλεγε: “Να αγαπάς την αλήθεια αλλά να συγχωρείς το λάθος.”
• O Alexander Pope, (1688-1744, Βρετανός ποιητής) έλεγε: “Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς είναι θεϊκό.”
Και ο μεγάλος μας Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957, Έλληνας συγγραφέας-«Αναφορά στον Γκρέκο») έλεγε: “Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.”
“Συγγνώμη αν σε πλήγωσα”.
“Συγγνώμη που δεν ήμουν δίπλα σου όταν με χρειάστηκες”.
Η δύναμη της Συγγνώμης οδηγεί στον δρόμο της θέωσης, της λύτρωσης και της τελειότητας της ψυχής μας. Ας την αναζητήσουμε.

Μίνα Μπουλέκου
Συγγραφέας-Ποιήτρια- Αρθρογράφος

Από το Βιβλίο
«Προβληματισμοί του Σύγχρονου Ανθρώπου»
Εκδόσεις Όστρια 2016











ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΠΟΥΡΤΖΙΝΟΥ " Το τραγούδι γνώσης "

Το τραγούδι γνώσης  
Ποίηση - Απαγγελία : Ουρανία Μπούρτζινου 
Κάμερα - Μοντάζ : Ποτούλα Βελουδάκη 


Νόστο δεν είχε στην καρδιά, μήτε στου νου τα άδυτα. Μόνο του ζητήθηκε στην πατρική του γη να επιστρέψει. Στου καταρράκτη την ψυχόρμητη πηγή, του τραγουδιού απόκρυφα ν’ ακούσει ρήματα κελαρυστά. Σαν άλλες εποχές μόνος διαβάτης στο μονοπάτι, στης αρμονίας τους ανθισμένους ήχους. Το κάλεσμα αποδέχτηκε. Αγναντεύει, αφουγκράζεται, αφυπνίζεται! Λαμβάνει, σφραγίζει μηνύματα και στίχους. Το δρόμο της επιστροφής ατενίζει μεθυσμένος απ’ το τραγούδι της γνώσης!







Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Το ποίημα του Γιώργου Σαραντάρη "ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΙΗΤΕΣ " και η μετάφρασή του στα Αγγλικά από τον Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη και στα Γαλλικά από την Παναγιώτα Τσορού

Πίνακας  Νικόλαος  Γύζης

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΙΗΤΕΣ
Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε
Σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα
Παρατάμε τη χαρά στους ανίδεους
Τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
Και στη σκόνη του καιρού
Σημαίνει πως φοβούμαστε
Και η ζωή μάς έγινε ξένη
Ο θάνατος βραχνάς.
Γιώργος Σαραντάρης

***********************

STATING WE ARE NOT POETS
Stating that we are not poets
It means that we are departing
That we quit from the strife of life
We abandon the joy to ignorant people
We leave women to be kissed by the wind
Also by the dust of the weather
It means that we are afraid
Our life became strange to us
And death is but a nightmare.
George Sarantaris
Translation in English by Iosif S. Iosifidis (Joseph S. Josephides)

 ***********************

EN DÉCLARANT QUE NOUS NE SOMMES PAS DES POÈTES
En déclarant que nous ne sommes pas des poètes,
Ça signifie que nous nous en allons,
Signifie que nous abandonnons la lutte,
Nous laissons la joie aux ignorants,
Les femmes sous les baisers du vent
Et dans la poussière du temps.
Ça signifie que nous avons peur
Et que notre vie est devenue une étrangère
Et la mort un cauchemar.
Georges Sarantaris
Traduit en Français par Panayiota Tsorou (Julie Tsorou)









ΣΟΥΡΗΣ ΑΛΕΞΗΣ - «ΓΛΥΚΟΨΕΜΑΤΑ» απο την νέα κυκλοφορία «Του ανέμου χάδι».


Σας παρουσιάζουμε την νέα κυκλοφορία του Αλέξη Σουρή με τίτλο «Του ανέμου χάδι».
Ο Αλέξης Σουρής και οι συνεργάτες του δημιούργησαν 12 υπέροχα τραγούδια, σε μια απ τις καλύτερες δισκογραφικές στιγμές του.
Κάθε τραγούδι είναι ξεχωριστό και σίγουρα όλο το άλμπουμ θα σας κερδίσει και θα ξεχωρίσει.
Κυκλοφορεί από την MusicShotsGR (Cygnus Music ltd.)

Στο cd συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι «Γλυκοψέματα» που είναι στη διάθεση σας για μετάδοση σε μορφή mp3 και wav(download link).
Στίχοι / Μουσική: Δήμητρα Νεοφύτου / Κώστας Μπασδάνης
Καλή Ακρόαση !!!

mp3 (download link)
 https://www.dropbox.com/s/mccsgzkzzjgbll2/%CE%91%CE%9B%CE%95%CE%9E%CE%97%CE%A3%20%CE%A3%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%97%CE%A3%20-%20%CE%93%CE%9B%CE%A5%CE%9A%CE%9F%CE%A8%CE%95%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.mp3?dl=0

 wav(download link)
 https://www.dropbox.com/s/dezoi5f8bvcq7ao/%CE%91%CE%9B%CE%95%CE%9E%CE%97%CE%A3%20%CE%A3%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%97%CE%A3%20-%20%CE%93%CE%9B%CE%A5%CE%9A%CE%9F%CE%A8%CE%95%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.wav?dl=0
Δείτε το βίντεο εδώ  
  


 


Official links





















MUSING THERAPY «Της ζωής μου η δασκάλα» και «Κάποτε εμείς οι δύο» από το cd "Πόσο εύκολα ξεχνάμε"





Οι MUSING THERAPY κυκλοφόρησαν το 2012 το πρώτο τους cd με τίτλο «Πόσο εύκολα ξεχνάμε».
Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν προβλήθηκε τότε και μέχρι και σήμερα στα Social Media με αποτέλεσμα τα εκπληκτικά τραγούδια που περιέχονται στο cd να μην έχουν μεταδοθεί ποτέ από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Ήρθε η ώρα να το παρουσιάσουμε,  ενώ παράλληλα οι Musing Therapy ετοιμάζουν την νέα δισκογραφική τους δουλειά
που αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο 2017.

Στο cd «Πόσο εύκολα ξεχνάμε» η σύνθεση των MUSING THERAPY ήταν:

Φωνή, φωνητικά, ακουστικές κιθάρες: Γιώργος Μητρόπουλος 

Τύμπανα: Στέλλα Κουλούκουσα

Μπάσο: Άλκης Κουκουλίδης

Ηλεκτρικές κιθάρες: Δημήτρης Διαμαντής

Πλήκτρα: Κώστας Δάρας

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Μητρόπουλος 

Φωνητικά στα τραγούδια "Έγινες διαφορετική" & "Πόσο εύκολα ξεχνάμε": Μίκα Συμβουλίδου

Μπάσο στο τραγούδι "Το παζλ της ζωής": Νεκτάριος Μαλογρίδης

Κρουστά στο τραγούδι "Οπως παλιά": Tony Destiny

Στίχοι στο τραγούδι "Το παζλ της ζωής": Κατερίνα Χονδρομπύλα

Mix - Mastering: Γιώργος Μητρόπουλος 



Από το  cd  «Πόσο εύκολα  ξεχνάμε» σας παρουσιάζουμε τα δύο πρώτα τραγούδια,
 «Της ζωής μου η δασκάλα» και «Κάποτε εμείς οι δύο» τα οποία είναι στην διάθεση σας για 
μετάδοση σε μορφή mp3 (download links).

«Της ζωής μου η δασκάλα»(download link)

https://www.dropbox.com/s/2ydlmq4qki18df5/MUSING%20THERAPY%20-%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%96%CE%A9%CE%97%CE%A3%20%CE%9C%CE%9F%CE%A5%20%CE%97%20%CE%94%CE%91%CE%A3%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%91.mp3?dl=0

 «Κάποτε εμείς οι δύο»(download link)

Βίντεο 

«Της ζωής μου η δασκάλα»



«Κάποτε εμείς οι δύο»




-----------------------------------------------------------------------------

Η σημερινή σύνθεση των  MUSING THERAPY είναι η εξής:
Φωνή, φωνητικά, ακουστική κιθάρα: Γιώργος Μητρόπουλος 

Τύμπανα: Niko Menem
Μπάσο: Άλκης Κουκουλίδης

Ηλεκτρική κιθάρα: Χρήστος Σπυριδάκης
Πλήκτρα: Κώστας Δάρας

Official links

















ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ " Μ Α Σ Κ Ε Σ !!! "


Ήθελα να 'ξερα,γιατί τις αποκριές
ψάχνεις να βρεις ποια μάσκα θα φορέσεις,
αφού το σκοτεινό σου εαυτό
να κρύψεις με μπογιές δεν θα μπορέσεις.
Σ' όσες στολές καλοραμμένες και να μπεις,
με κράνη, ξίφη, περικεφαλαίες,
όλες θα δείχνουν ότι κρύβεσαι εσύ,
που οι πράξεις σου είναι σκοτεινές και κραυγαλέες.
Δεν σου ταιριάζουν μάσκες πλουμιστές.
Μη τις φοράς δεν κρύβουν την ουσία.
Το χαρακτήρα και τις δήθεν ενοχές,
δεν τα καλύπτουν χίλια προσωπεία.
Άσε τις μάσκες να τις βάλουν ,να χαρούν,
ψυχές που πόνεσαν,να πνίξουν τον καημό τους.
Και στους διπρόσωπους τους φίλους σου να πεις,
πως ξέρουμε καλά το πρόσωπό τους.
(Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο).
.
Μίμης Κούρτης - Καισαριανή,26 Φλεβάρη 2 0 1 7 .







Maria Anagnostopoulou " Ατιτλο "

Πίνακας - Mike Tzamalhs
Λαχτάρα η ώρα που γυρεύω την φωνή σου, ποίηση
γίνεται στο νου μελωδικός χτύπος στην καρδιά. 

Πνοή μου.. 
Κυλά ο χρόνος ήρεμος μαζί σου. 
Ανατολή στη μέρα που μάταια πασχίζουν να χαλάσουν. 
Φέρνω το χέρι στην καρδιά μου, χούφτα αγάπης..
σου ανήκει, χάδι στα χείλη το φιλί μας. 
Ω σκέψη μου..σε όνειρα ταξίδι πηγαίνω. 
Χελιδόνια μαζεύουν τις ματιές μας, πλέκουν φωλιές
και ζευγαρώνουν. 
Κράτα την αγάπη λάφυρο στα στήθη,
εχθροί παραφυλούν να μας την κλέψουν.

 Maria Anagnostopoulou 30-1-17

Φωτογραφία του πίνακα : Σοφία Μανώλη











Ιστίου Τόπος,Δημιουργική Γραφή με τη Σοφία Νινιού - Αποστόλης Νινιός "Η Μάσκα που φοράς"



Όρκους αιώνιας πίστης μου ζητάς
χωρίς να ’σαι σίγουρη
αν μ’ αγαπάς.
Έτσι κι εγώ, δεν μπορώ να ορκιστώ,
τον Έρωτα μαζί σου αν προτιμάω
ή αν σε αγαπάω.

Γι’ αυτό, δώσ’ μου τη μάσκα που φοράς
να τη φορέσω
κι αυτό που θέλεις να σου πω,
τότε,
θα το μπορέσω.

Αργυρούπολη
23/2/2017

Ιστίου Τόπος,Δημιουργική Γραφή με τη Σοφία Νινιού

Ο διαδικτυακός αυτός τόπος δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί τα κείμενα, που μέσω του μαθήματος της δημιουργικής γραφής, που διδάσκω, εμπνεύστηκαν και έγραψαν οι εκπαιδευόμενοι.
Αφορμή στάθηκε η συνεργασία μου την Άνοιξη του 2015 με τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης των Δήμων
Μοσχάτου-Ταύρου
Καλλιθέας
Αλίμου
Στο χώρο όμως αυτό φιλοξενούνται και τα κείμενα φίλων, που εξ αποστάσεως συμβουλεύω και διδάσκω.
Επέλεξα το μάθημα αυτό, γιατί πιστεύω στην απελευθερωτική του επίδραση στην ψυχή του ανθρώπου, γιατί τον εισάγει στην Τέχνη και του ανοίγει δρόμους στην έκφραση των συναισθημάτων του και στη διατύπωση της σκέψης του.
Σοφία Νινιού










Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας ( 26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου1994 )




Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου1994) ήταν σημαντικός Έλληνας ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, εικονογράφος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της "AICA" (Association Internationale des Critiques d’Art, Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης).

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου 1906. Πατέρας του ήταν ο καταγόμενος από τα Ψαρά αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος. Μητέρα του η Ελένη Γκίκα, της γνωστής οικογένειας Γκίκα, η οποία είχε εγκατασταθεί στην Ύδρα. Ο μικρός Νίκος βρισκόταν κάθε καλοκαίρι στο νησί και αυτή η διαμονή του επηρέασε την καλλιτεχνική του δημιουργία. Οι γονείς του, με την παραίνεση του σχολείου του, στο οποίο είχε απαλλαγεί από το μάθημα της ιχνογραφίας λόγω εξαίρετων επιδόσεων, αντιλαμβανόμενη το ταλέντο του νεαρού τον έστειλε να μαθητεύσει αρχικά κοντά στον Βασίλη Μαγιάση (1917) και, το 1921, στον Κωνσταντίνο Παρθένη.
Σπίτια της Αθήνας
Το 1922 ολοκληρώνει τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο και αρχικά εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1923 εγκαταλείπει τη Σχολή και την Αθήνα, μετοικώντας για σπουδές στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στη Σορβόννη, παρακολουθώντας μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας και αισθητικής. Το 1923 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στη γκαλερί Salon des Independants. Τον επόμενο χρόνο εγγράφεται στην Academie Ranson, όπου παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής, με καθηγητή τον Ροζέ Μπισιέρ (Roger Bissiere) και χαρακτικής με καθηγητή το Δημήτρη Γαλάνη, συμμετέχοντας παράλληλα σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Η πρώτη ατομική του έκθεση οργανώνεται το 1927 στην Galerie Percier στο Παρίσι. Το 1928 εκθέτει για πρώτη φορά στην Αθήνα, από κοινού με τον γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο στη γκαλερί "Στρατηγοπούλου".  Την ίδια χρονιά καλείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, την οποία ολοκληρώνει το 1929. Όταν απολύεται νυμφεύεται την ποιήτρια Αντιγόνη Κοτζιά και αναχωρούν μαζί για το Παρίσι.
Το 1930 συμμετέχει στην έκθεση που οργανώνεται στο Salon des Surindépendants στο Παρίσι και στην έκθεση της ομάδας "Τέχνη 1930" στο Ζάππειο Μέγαρο της Αθήνας. Στις εκθέσεις αυτές συμμετέχει και το 1931. Το 1932 δημοσιεύει στο περιοδικό "Πολιτεία" άρθρο σχετικό με τα ιταλικά σχέδια του Μουσείου του Λούβρου. Συμμετέχει εκ νέου στην έκθεση του Salon des Surindépendants.
Το 1933 διοργανώνει στην Αθήνα το 4ο Διεθνές Αρχιτεκτονικό Συμπόσιο, στο οποίο συμμετέχουν μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως οι Λε Κορμπυζιέ, Φερνάν Λεζέ, Κριστιάν Ζερβός κ. ά. ενώ συμμετέχει με γραπτά του, σχετικά με την αισθητική, στο περιοδικό "Σήμερα", το οποίο εκδίδουν οι Μιχάλης Τόμπρος και Κώστας Ουράνης. Το 1934 εκθέτει στην Gallerie des Cahiers d' Art του Παρισιού πίνακες και γλυπτά του, ενώ συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις τόσο στο Παρίσι όσο και στη Βενετία. Το 1935 εκθέτει 61 πίνακές του στη Λέσχη των Καλλιτεχνών, μαζί με έργα του Τόμπρου και του Μιχαήλ Γουναρόπουλου. Εκδίδεται από τον Ανατόλ Γιακοβσκί (Anatole Jakovski)  λεύκωμα με έργα χαρακτικής 23 κορυφαίων καλλιτεχνών, όπως οι Πάμπλο Πικάσσο, Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, Αλμπέρτο Τζιακομέττι, Βασίλι Καντίνσκι κ. ά. στο οποίο περιλαμβάνει έργα του.
Αυτοπροσωπογραφία
Την ίδια χρονιά ξεκινά νέα δραστηριότητα: Μαζί με τους Δημήτρη Πικιώνη, Σωκράτη Καραντινό και Τ. Κ. Παπατσώνη, με τους οποίους συνδέεται φιλικά, εκδίδει το περιοδικό "Το Τρίτο Μάτι". Ο Γκίκας την επόμενη τριετία ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, μεταξύ Αθήνας και Ύδρας. Σχεδιάζει τα κοστούμια θεατρικών παραστάσεων, όπως του έργου "Όπως Αγαπάτε" τουΟυίλλιαμ Σαίξπηρ (Θέατρο "Κοτοπούλη") και του έργου "Η Ζήλια του Μπαρμπουγιέ" του Μολιέρου ("Νέα Δραματική Σχολή" Σ. Καραντινού, 1938). Άρθρα του σχετικά με την τέχνη και τη ζωγραφική εμφανίζονται σε ελληνικά περιοδικά (Τέχνη καιΝέον Κράτος). Το 1938 συμμετέχει στην Πανελλήνια Έκθεση Χαρακτικής στο Ζάππειο μέγαρο και το 1939 συμμετέχει σε έκθεση ζωγραφικής στον ίδιο χώρο με δύο έργα του, ένα από τα οποία είναι ο πολύ γνωστός πίνακάς του Το μεγάλο τοπίο της Ύδρας. Ο Λώρενς Ντάρελ και ο Γιώργος Κατσίμπαλης τον φέρνουν σε επαφή με τον Χένρι Μίλερ. Οι δύο άνδρες συνδέονται με στενή φιλία, ο Γκίκας φιλοξενεί τον Μίλερ στο σπίτι του στην Ύδρα και κάνουν μαζί εκδρομές στους Δελφούςκαι την Ελευσίνα. Για τη σχέση αυτή θα εκδώσει, το 1991, το βιβλίο "Ν. Χ. Γκίκας – Χένρυ Μίλλερ. Χρονικό φιλίας".
Το 1940 με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύεται και υπηρετεί στο Μηχανικό. Με τη λήξη του πολέμου η Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ προκηρύσσει θέση καθηγητή. Ο Γκίκας θέτει υποψηφιότητα και το 1941 εκλέγεται καθηγητής της Σχολής. Στη θέση αυτή παραμένει μέχρι το 1958.
Κατά τις δεκαετίες του 1950, του 1960, του 1970 και του 1980 πραγματοποιεί πολυάριθμες εκθέσεις στο Λονδίνο, τοΠαρίσι, το Βελιγράδι, τη Στοκχόλμη, την Οττάβα, το Σινσινάτι, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες, το Σαιντ-Ετιέν και, φυσικά, την Αθήνα. Εικονογραφεί βιβλία και σχεδιάζει κοστούμια για πολλές παραστάσεις. Το 1970 η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει το "Αριστείο Καλών Τεχνών" και το 1972 τον εκλέγει τακτικό της μέλος στην έδρα των Εικαστικών Τεχνών. Το 1979 παρουσιάζεται στην British Academy of Film and TV International TV Festival ταινία του Βασίλη Μάρου, με θέμα τη ζωή του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα. Στην Αθήνα κυκλοφορούν τα βιβλία του Ελληνικοί Προβληματισμοί (1982), Ανίχνευση της Ελληνικότητας (1984) και Γέννηση της Νέας Τέχνης (1987). Το 1982 εκλέγεται επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 1987 επίτιμο μέλος της βρετανικής "Royal Academy of Arts" και το 1991 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεχίζει να εκθέτει τόσο στην Αθήνα όσο και στην Άνδρο αλλά και στο εξωτερικό. Τελευταία έκθεσή του το 1994 (μικρογλυπτική και κόσμημα).
Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ)
Απεβίωσε στην Αθήνα, στην οικία του της οδού Κριεζώτου, στις 3 Σεπτεμβρίου 1994.

Ο Καλλιτέχνης και η Σύζυγός του 

Έργο

Εκτός από τη ζωγραφική, όπου είχε μεγάλη και πολύ σημαντική παραγωγή, ο Γκίκας ασχολήθηκε με τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη σκηνογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων αλλά και την κριτική τέχνης. Συνέγραψε βιβλία, άρθρα και μελέτες για την Αρχιτεκτονική και την Αισθητική, καθώς και δοκίμια για την ελληνική τέχνη. Η Ύδρα των παιδικών του χρόνων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής του, καθώς του επέτρεψε να συνδυάσει στοιχεία γεωμετρικού κυβισμού, αρχιτεκτονικής και φωτός. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι επηρεάστηκε βαθύτατα από το έργο του Ματίς, αλλά σημαντική ήταν, επίσης, η επίδραση των Μπρακ και Πικάσσο.
Ο Οδυσσέας Ελύτης αφιέρωσε εκτενές άρθρο στον καλλιτέχνη: «Η σύγχρονη ελληνική τέχνη και ο ζωγράφος Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας», Αγγλοελληνική Επιθεώρηση, τεύχος 11, τομ. 2ος, Αθήνα, 1947. Η παρουσία του Γκίκα ως κριτικού τέχνης είναι ένα κοινό σημείο με τον Ελύτη, αφού δημοσίευσε αρκετά κείμενα για Έλληνες ποιητές, για εικαστικούς καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, Έλληνες και ξένους.
Αρχαίες μορφές, 1967
Έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στη Δυτική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε πολλά μουσεία του εξωτερικού. (Musée d’art moderne, Παρίσι Tate Gallery Λονδίνο, Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη). Το 1986 ο Γκίκας επιλέγει 46 έργα του και τα δωρίζει στην Εθνική Πινακοθήκη. To Oπωροπολείο ο Απόλλων, του 1939, ένα από τα 46 έργα της δωρεάς του στην Εθνική Πινακοθήκη, παρουσιάζει το χώρο του Οπωροπολείου με αισθητική και σχεδιαστική κομψότητα, ρεαλισμό και αφαίρεση, παιχνίδι με τις κλίμακες, μοναδική κινητικότητα τα οποία το τοποθετούν στο κίνημα του αναλυτικού κυβισμού. Η ρυθμική αρχιτεκτονική οργάνωση της σύνθεσης, η ταυτόχρονη παράθεση διαφορετικών επιπέδων, η έντονα χρωματική διαφοροποίηση, η μεθοδικότητα στην παρουσίαση γεωμετρικών σχημάτων, αποτυπώνει και καταγράφει τη δημιουργική προσφορά του για την μεταμόρφωση της ακαδημαϊκής ελληνικής τέχνης σε μοντέρνα. Ο Α. Προκοπίου κριτικός εκείνης της εποχής, σχολιάζοντας στο έργο του Γκίκα τη σχέση του μοντερνισμού και ελληνικής τέχνης γράφει: "Κρατώντας από τον κυβιστικό ορθολογισμό την αρχιτεκτονική και ρυθμική οργάνωση της σύνθεσης, το παιχνίδι της ισορροπίας των σχημάτων και χρωματικών αξιών, το στυλιζάρισμα των μορφών και τη μουσική των τοπικών χρωμάτων, ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας φτάνει από το δρόμο της ζωντανής και λαϊκής Ελλάδας στην παράδοση της αρχαϊκής ελληνικής τέχνης."Το 1991, δωρίζει ολόκληρη την προσωπική του συλλογή, μαζί με το σπίτι της οδού Κριεζώτου, στο Μουσείο Μπενάκη. Η οικία του μετατράπηκε σε μουσείο πριν το θάνατό του, διασκευασμένη από τον ίδιο και με τα δωμάτια να παραμένουν όπως ήταν όταν τα χρησιμοποιούσε.
Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες της εποχής του.  https://el.wikipedia.org/

  Σύνθεση σε δύο κλίμακες, 1939

 Σωρός απο ογκόλιθους

 Ύδρα με χαρταετούς, 1980

 Greaco Roman


 O ουρανός, 1966

 Plane trees, 1969

Scattered Houses

 Still life with vegetables

 Αθηναϊκό μπαλκόνι, 1955

 Αντιφεγγίσματα, 1936

 Αποψη δάσους, 1974

 Ατέλειωτη μάνδρα

 Βραδυνές αναπολήσεις, 1959





Γλέντι στο ακρογιάλι, 1931

 Η γη, 1966

 Η πανσέληνος ή Νυχτερινό Τοπίο, 1957

 Ήλιοι και καφασωτά, 1956

 Κήπος με κρεμασμένα σεντόνια, 1954

 Κηφισιά, 1973

 Λαϊκά παιχνίδια, 1937

 Λυρικά, π.1965-1972

 Μυθικά όντα στην ακρογιαλιά, 1971

 Μυστράς, 1973


Νεκρή φύση με σύκα, 1935

 Νυχτερινό λιμάνι, 1967

 Ο αόρατος καθρέφτης

 Οπωροπωλείον ‘ο Απόλλων’, 1939

 Παιγνίδι του κήπου-κροκέ, 1934


Παρισινές στέγες, 1952


 "Athens Houses" (1927 - 1928)

 Στέγες και αετοί, 1948

 Σύνεργα του χτίστη, 1975


 Το πρώτο πρωί του κόσμου, 1960

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο

 Τοπίο της Ύδρας

 Ύδρα, 1959

 Θέα των Αθηνών, 1940

 Paysage de Crete (landscape, Crete)

 The doves


 Προπύλαια



Οι πίνακες είναι από : https://paletaart.wordpress.com/