ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Ατιτλο "

πηγή φωτογραφίας 

Ο ήλιος κάρφωσε το βλέμμα του
στο ποτάμι που έρεε άκεφο,
μοιράζοντας ίχνη από φύλλα
από σκόνη ανθόκηπου,
απλώνει τα μπράτσα του
με παίρνει, με στριφογυρνά
και αρχίζω να πετάω,
και το κορμί μου να ψηλώνει,
να ψηλώνει με στόμα
μισάνοιχτο.
Το φιλί μου ρουφούσε
μα ήταν μόνο καπνοί και σκόνη
απ΄τον παράδρομο.
Αύριο σκέφτομαι να πάω
για καινούργια γυαλιά
γιατί στραβώθηκα
από έρωτα μεγάλο.
Κάπως έτσι χαθήκαμε
στο μεγάλο ύψος
στο μεγάλο βάθος
μιας αυταπάτης που ζήσαμε.

Γρηγορία Πελεκούδα