ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Όνειρα μιας φυσαρμόνικας που κλαίει. "

Evening Mood , William-Adolphe Bouguereau, 1882

Όπου το χρυσό και το σμάλτο
απ΄τον πυρήνα σιτοβολώνων
στην κοιλιά του πελάγου
βυθίζονται τα ολόλευκα
δάκτυλα,
κι από το σκοτάδι
το μέλλον ραγίζει στο χθες.

Τον έρωτα εικονίζει το παρόν
το σήμερα το αύριο
που είναι καμωμένο
από ρόδο αμάραντο
και κανείς δεν ξεχνά ποτέ
όταν δονούνται μνήμες
στην αναμονή αιώνων.

Κλάψε και μοιρολόγα τραγούδι
κι εσύ αγέρα μην κοιτάς
μόνο άκου τους ήχους
που σκοτώνει ότι πάει ν΄αναστηθή
μιας φυσαρμόνικας άκου,
στης ακτής τα ναυάγια
ένα από αυτά τα χαμένα και μοναχικά
όνειρα θα ΄ρθει να ζωντανέψει μόνο του.

Γρηγορία Πελεκούδα