ΕΥΑ ΛΙΑΝΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ " Το εσώρουχο"

Μάθε στο παιδί πώς αξία έχουν τα βιβλία, τα γράμματα

Μάθε στο παιδί το σώμα του να αγαπάει, να προστατεύει..

Στο σώμα να μην αγγίζει χέρι μήτε ξένο

Μήτε γνωστό

Γιατί το παιδί είναι σαν άγαλμα φτιαγμένο

Μάθε στο γιό η στην κόρη

που ακόμη απλαστο ζυμάρι

ότι κανείς δεν πρέπει να αγγίξει το εσώρουχο

Μήτε συγγενής ή φίλος

Μήτε ξένος

Μάθε την αξία

Την εμπιστοσύνη στον εύατο του

Μάθε στο παιδί να αγαπάει το βιβλίο

τη γνώση

Κι όχι χαρτιά πράσινα ή μπλε

Μάθε στο παιδί 

Όποιος προσπαθήσει το εσώρουχο να αγγίξει

είναι εχθρός

Δράκος κακός

Πρέπει να τιμωρηθεί

Μαθε στο παιδί

Άκου το παιδί

Εμπιστευσου το παιδί

Προστάτευσε το παιδί

Γιατί είναι ζυμάρι 

Ένα σφουγγάρι που όλα τα κρατεί

Ποτέ μην επιτρέψετε

Το εσώρουχο να αγγίξει

Χέρι βάρβαρο

Χέρι ξένο η φιλικό

Κράτα το παιδί 

Αθώο

Ξένοιαστο

Ευτυχισμένο ,

σε αυτό τον κόσμο τον παράλογο

Μη θυσιάζεις το παιδί

©®Εύα Πετρόπουλου Λιανου

Poems written by Chinese teenagers

 

1.

落绿叶

肃筠

只有我在人群中低头见你

只有我不再仰头谈戏

我也在雨中与些许人分离

独自走入世间的缝隙

试探自己的支撑力

在那里

我们不须躬身前去

拈起他人遗弃的颗粒

将其在耻笑者的背后堆积

最后成了影子

束缚着我们位移

雨天里

陷困者的脚步走得如此容易

扑向一只没有尾翼的鸟

倒在耻笑者的影子里被人遗弃

扯下一片绿叶

止塞最后的哭泣

Falling Green Leaves

Su Yun

Only I in crowds bow to see you there

Only I no longer look up for flair

I too part from some in rain's domain

Walking alone through worldly seams

Testing the strength that holds my dreams

There

We need not bow to proceed

To gather grains others leave

Pile them behind mockers' backs with care

Until we become shadows that bind

Restricting where we're inclined

In rainy days

The trapped walk with such ease

Rushing toward a wingless bird

Falling forgotten in scorners' shadows

Plucking one green leaf to seal

The final tears we feel

********

2.褶皱

潘智博(小荷诗社，9岁)

沙漏在齿轮上漏黄昏

根系编织泥土的密码

苔藓爬上青铜的皱纹

所有的流逝，都是时间瞳孔中

未解的谜题

*******

3.

环卫工人

作者：雷雨晗(小荷诗社，11岁)

外面天还未亮

你们便拿起扫把

在马路上

在高楼下

挥舞着扫把

寂静的世界只有这一种响声

现实困扰打乱了你们的生活

是你们用自己的时间帮助了我们

谢谢你们

给我们带来了美好的生活

The Street Sweepers

By Lei Yuhan (Xiaohe Poetry Club, 11 years old)

Before the sky lightens

You grip the broom already

On the roads

Beneath the tall buildings

Waving the broom

The only sound in the silent world

Troubles of reality disrupt your lives

Yet you help us with your own time

Thank you

For bringing us a beautiful life

********

3.

傍晚

作者：白子薇（11岁）

宁静的傍晚，

风轻轻吹过，

大人拿着蒲扇，

尽情地享受美好的时光。

Evening

By Bai Ziwei (11 years old)

In the quiet evening

The wind blows gently

Adults hold palm-leaf fans

Enjoying the beautiful moments to the fullest

**********

4.伤

作者：白子薇（10岁）

我曾经的过去，

我现在的生活，

我往后的未来。

我留过多少泪，

我留下多少伤。

Wounds

By Bai Ziwei (10 years old) 

My past days once gone

My life now here along

My future yet to dawn

How many tears have streamed down

How many wounds still scar my town

********

5.光明与黑暗

作者：白子薇（10岁）

照亮我的成长，

谢——谢。

阻止我的前进，

抱——歉。

有好也有坏，

继——续。

Light and Darkness

By Bai Ziwei (10 years old)

You light my path to grow

Tha - nks.

You block my way to go

So - rry.

There's good and there's bad

Con - tinue.

********

6.父母

作者：白子薇（10岁）

父母是坚强的盾牌，

为你挡下无数的伤。

父母是一棵高大的树，

为你遮风蔽雨。

父母是一缕清泉，

为你口干解渴。

Parents

By Bai Ziwei (10 years old)

Parents are sturdy shields

Blocking countless wounds for you.

Parents are tall trees standing still

Sheltering you from wind and rain.

Parents are a clear spring's rill

Quenching your thirst again and again.

---Original---

ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Ο Τσοπάνης με τα 500 γίδια και τα "Πρωινάδικα" "

 

 *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"

      & Η Ελλάδα που παράγει και η Ελλάδα της ελαφρότητας των Πρωινάδικων  

                          *Η Ελλάδα - "Το τρελοβάπορο"

            Μία διήμερη εκδρομή στην Κόρινθο και μία εξόρμηση στα ορεινά της με γέμισε με χαρά-θαυμασμό αλλά και με  μελαγχολία συνάμα για τις εικόνες της. Αυτά τα αντίθετα συναισθήματα ήλθαν ως απότοκα μιας σύγκρισης της εικόνας ενός κοπαδιού από αίγες (γίδια) σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας και της εικόνας από τα "λεγόμενα" και "διαδραματιζόμενα" στα πρωινάδικα της ελληνικής τηλεόρασης.
        Βέβαια, θα πει κάποιος πως η σύγκριση αυτή είναι άστοχη, αφού τα συγκρινόμενα μέρη είναι άσχετα μεταξύ τους και η σύγκριση παραβιάζει την μαθηματική λογική, όπως η πρόσθεση μήλων και μαχαιριών. Να, όμως, που δεν παραβίασα καμία μαθηματική λογική, ούτε τους γενικούς κανόνες μιας σύγκρισης. Εξάλλου η σύγκριση προέκυψε αυτόματα και ως αποτέλεσμα των νόμων του ελεύθερου συνειρμού.
           Ας έλθουμε, ωστόσο, στην πρώτη εικόνα του κοπαδιού των αιγών που για μένα, αν και κατάγομαι από χωριό, ήταν πρωτόγνωρη για το πλήθος των αιγών. Ίσως ξεπερνούσαν τις 400, αφού ο τσοπάνης με υπερηφάνεια μού είπε πως από το κοπάδι λείπουν πολλές αίγες!!!
       Το πλήθος των αιγών (γίδια) το οδηγούσαν με περισσό καμάρι δύο-τρία "γκεσέμια" (αρσενικοί τράγοι) με τα μεγάλα κέρατα. Φυσικά υπήρχαν και άλλα τέτοια γκεσέμια διασκορπισμένα μέσα στο πλήθος των αιγών του κοπαδιού. Έτσι γίνεται πάντοτε στο κοπάδι. Γι αυτό λέμε πως και η κοινωνία και τα κόμματα (ονόματα δεν λέμε) θέλουν τα κατάλληλα γκεσέμια (μπροστάρηδες, πρωτοπόρους, αρχηγούς) να πάνε μπροστά.

         Την όλη εικόνα του μεγάλου κοπαδιού συμπλήρωναν και τα πολλά σκυλιά ως προστάτες των ζώων από λύκους  ή και από άλλα σαρκοφάγα ζώα του βουνού.
          Εννοείται πως την οπτική εικόνα την συνόδευε και ο ήχος- μελωδία από τα πολλά κουδούνια που έφεραν στο λαιμό τους τόσο οι αίγες όσο και τα γκεσέμια.
         Μία πλαγιά ολόκληρη γέμισε από τα "ζωντανά" (600-700;!) - έτσι αρέσκονται να τα λένε οι τσοπάνηδες- δίνοντας ένα μοναδικό και ξεχωριστό χρώμα στο φυσικό περιβάλλον ενός χωριού της ορεινής Κορινθίας.
          Άφησα τελευταία την ήρεμη και "ηρωική" μορφή του τσοπάνη (γύρω στα 40) που με περίσσεια υπομονή και φροντίδα οδηγούσε το κοπάδι σε χώρο κατάλληλο για τροφή.
          Σε ένα σύντομο διάλογο μαζί του διαπίστωσα την ευγένειά του και την ιώβεια υπομονή του να φροντίζει το κοπάδι, χωρίς ίχνος δυσαρέσκειας για τη ζωή ενός τσοπάνη στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.
         Σε ερώτησή μου για το ποσό της επιχορήγησης που λαμβάνει γι αυτό το κοπάδι μού είπε πως τα χρήματα είναι λίγα, αλλά δεν γκρίνιαξε, ούτε διατύπωσε κάποια εύκολη και του συρμού "επαναστατική κορώνα". Ήταν σαν αποδέχεται με χαρά αυτό που κάνει, χωρίς τις συνήθεις μεγαλοστομίες των επαγγελματιών συνδικαλιστών περί επιτέλεσης ενός "εθνικού έργου", που τέτοιο είναι κατ' ουσίαν.

                  
            Κάτι τέτοιοι άνθρωποι σαν τον τσοπάνο είναι που κρατούν ακόμη την Ελλάδα ζωντανή, αθόρυβα και ταπεινά και χωρίς γκρίνιες ή θορυβώδεις διεκδικήσεις. Είναι οι άνθρωποι που "παράγουν πλούτο" με τη ριζική έννοια του όρου ζώντας ασκητικά στα ελληνικά βουνά. Μόνη τους συντροφιά τα αγαπημένα τους "ζα"-ζωντανά που τα καθοδηγούν με τη δική τους γλώσσα στα κακοτράχαλα μονοπάτια των ελληνικών βουνών.
         Είναι οι άνθρωποι που προσφέρουν τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο χωρίς να ασχολείται κανείς μαζί τους, γιατί ως εικόνα και θέμα δεν "πουλάει" σύμφωνα με τους σκληρούς νόμους της τηλεοπτικής αγοράς.
        Είναι οι άνθρωποι που δεν φτιάχνουν και δεν ρίχνουν βόμβες για να αλλάξουν το σύστημα, αλλά με την εργασία τους και με την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο κάνουν την μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική κοινωνική επανάσταση.
       Είναι οι άνθρωποι που δεν χτίζουν τους καθηγητές στο γραφείο τους, αλλά σμιλεύουν κάποιες πέτρες για να χτίσουν αυτοσχέδια μαντριά για την προστασία του κοπαδιού τους. Είναι οι άνθρωποι που στο πρώτο φως του ήλιου δεν σκέπτονται τη σύγκρουση με τα ΜΑΤ (για λόγους επαναστατικής γυμναστικής), αλλά τη σύγκρουση με τα στοιχεία της Φύσης (βροχή, χιόνι, ξηρασία...) με στόχο την αύξηση παραγωγής του κοπαδιού τους (γάλα, κρέας...).
                Αυτή και πολλές άλλες είναι η δική τους "επανάσταση"!!!
        Είναι αυτοί που δεν θα έχουν την ευκαιρία και την τύχη να τους αποθεώσουν κάποιοι θαυμαστές στο αεροδρόμιο ή στο γήπεδο για κάποιο γκολ ή τρίποντο. Είναι αυτοί που δεν θα γνωρίσουν ποτέ στη ζωή τους την εμπειρία  και τη δόξα ενός zoom της τηλεοπτικής κάμερας στο τραχύ πρόσωπό τους.

                 
           Είναι τέλος αυτοί οι άνθρωποι που το πρωί στον καθρέφτη τους, αν υπάρχει κάτι τέτοιο στο μαντρί τους, δεν κοιτάζουν και δεν φροντίζουν με ποιο ρούχο θα προκαλέσουν το βλέμμα και το ενδιαφέρον των συνανθρώπων τους. Αυτό το αφήνουν για τους celebrities και για όλους εκείνους που η μόνη φιλοδοξία και προσφορά τους είναι να γίνουν πρωτοσέλιδο στα Πρωινάδικα και αντικείμενο πολύωρων και ανούσιων σχολιασμών.
          Κάτι τέτοιες σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό μου βλέποντας το κοπάδι των αιγών και συνομιλώντας για λίγο με τον ευγενικό τσοπάνη. Οι εικόνες έγιναν σκέψεις και οι σκέψεις ενεργοποίησαν το μηχανισμό της σύγκρισης με το περιεχόμενο των Πρωινάδικων που αναλίσκονται στην καταγραφή μιας επικαιρότητας ή καθημερινότητας που ενδιαφέρει μόνον τα πρόσωπα του "πάνελ".
         Βέβαια οι υπεύθυνοι αυτών των εκπομπών θα αντιτείνουν πως αυτή η τηλεοπτική ζώνη και η θεματολογία της έχουν την μέγιστη θεαματικότητα, οπότε οι αιτιάσεις για την ελαφρότητά τους είναι άδικες και υπερβολικές.
         Λάθος μεγάλο και ασύγγνωστη απάτη αυτός ο ισχυρισμός. Το τηλεοπτικό κοινό αυτών των εκπομπών  "εσείς το εκπαιδεύσατε να αρέσκεται να βλέπει αυτές τις εκπομπές". Την αισθητική του "εσείς τη διαμορφώσατε" και όχι οι ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των τηλεθεατών.
          Ποιος ο παραγόμενο πλούτος (πνευματικός, υλικός...) αυτών των εκπομπών; Ποια η προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο; Η ενημέρωση ή η Ψυχαγωγία; Λίγο δύσκολο να το δεχτούμε αυτό αφού η Ψυχαγωγία (αγωγή Ψυχής) προϋποθέτει κάτι άλλο. Ακόμη και η διασκέδαση προϋποθέτει κάτι πιο ποιοτικό.
           Για την ενημέρωση θα ήταν προσβολή  κάθε σύγκριση με άλλες ενημερωτικές εκπομπές που διεκδικούν δάφνες ποιότητας.
           Αλήθεια πόσο πιο πλούσιοι (όχι μόνον υλικά ή πνευματικά) γίναμε από τα πρωινάδικα με την 1000στή αναφορά στη δίκη-καταδίκη του γνωστού ηθοποιού ή του δικηγόρου; Πόσο πιο ευτυχισμένοι νιώσαμε ακούγοντας πολύωρες συζητήσεις για το ενδεχόμενο αποχώρησης ή ένταξης-προσχώρησης σε άλλο πρωινάδικο γνωστής-γνωστού παρουσιαστή; Πόσο ικανοποίησε τη ματαιοδοξία μας η ενημέρωση για την εμφάνιση και τις χορευτικές επιδόσεις της Τζένιφερ Λόπεζ;
          Ποιον και πόσο μπορεί να ενδιαφέρει το ξεκατίνιασμα μεταξύ των τηλεπαρουσιαστριών για μία αναφορά στο όνομά τους ή σε ένα σχόλιο για την εκπομπή τους; Ποιους θα πείσει η ετυμηγορία τους για τις τηλεδίκες που στήνονται κάθε πρωί επί παντός επιστητού; Ποιον μπορεί να ενδιαφέρει η πολύωρη αναφορά σε κάποια σύγκρουση μεταξύ παικτών του Survivor;
          Αυτά και άλλα πολλά στάθηκαν η αιτία και η αφορμή για τη σύγκριση της εικόνας του κοπαδιού στην ορεινή Κορινθία και της ελαφρότητας των εκπομπών των Πρωινάδικων. Μία σύγκριση που αναδεικνύει την αδικία της κοινωνίας και του κράτους σε εκείνους τους ανθρώπους που κυριολεκτικά μάς τρέφουν και αξίζουν το θαυμασμό και τη φροντίδα μας.
          Συνιστά μέγιστη προσβολή σε αυτούς τους ανθρώπους (τσοπάνης) η απουσία αναφοράς στην εργασία και στην προσφορά τους. Συνιστά εθνικό στρουθοκαμηλισμό να μην βλέπουμε το έργο εκείνων των ανθρώπων που προσφέρουν πολλά και διεκδικούν τα λιγότερα. 

         Συνιστά, επίσης, και μια  ασυγχώρητη προσβολή η  απουσία μιας ετήσιας γιορτής γι αυτούς τους ανθρώπους που γνωρίζουν όσο λίγοι την αξία του να υπηρετείς τον τόπο σου μένοντας στον τόπο σου.
          Ή έστω να υπάρχει  μια εβδομαδιαία εκπομπή για την ευαισθητοποίηση των πολιτών πάνω σε θέματα ιεράρχησης των αξιών και των προτύπων μας ως λαού.
          Να, λοιπόν, που η εικόνα ενός κοπαδιού από γίδια στην ορεινή Κορινθία μού ανέδειξε τις δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα που παράγει πλούτο και είναι στην αφάνεια και στην περιφρόνηση και στην Ελλάδα της κατανάλωσης και της ελαφρότητας.
          Την Ελλάδα της δημιουργίας και της παραγωγής και την Ελλάδα του θεάματος και της εικόνας.
          Την Ελλάδα της ηρεμίας, της σιωπής και των μοναχικών ανθρώπων και την Ελλάδα του. άγχους, του θορύβου και της φλυαρίας των κοινωνικών ανθρώπων        

           Την Ελλάδα του τσοπάνη με το τραχύ πρόσωπο από το κρύο και τον ήλιο των βουνών και την Ελλάδα των τηλεπαρουσιαστριών με το λαμπερό πρόσωπο του μακιγιάζ.
           Την Ελλάδα της αυθεντικότητας και την Ελλάδα της μίμησης.

          Δύο Ελλάδες στον ίδιο χώρο και χρόνο που συμπλέουν ως ταξιδευτές του ονείρου και της επιβίωσης και που πολλές φορές η μία αγνοεί ή και περιφρονεί την άλλη.

           Η Ελλάδα - "Τρελοβάπορο", όπως την περιέγραψε και ο Ποιητής... 

        “Έλα χριστέ και κύριε λέω κι απορώ / Τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο /Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε / Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε”

https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ "ΔΙΠΛΑΝΟΙ"

Κι αυτός που δίπλα μου σωπαίνει,
συνωμοτώντας με συνήθειες κι εμμονές,
κι εκείνος που ωρύεται πιο πέρα,
διαβάλλοντας αρετές και μαρτυρίες,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί στο ίδιο ψέμα,
ανύποπτοι σε ελεγχόμενα περιθώρια
και προγραμμένοι σε κατάστιχα ζηλωτές.

Κι αυτός με τους δογματισμούς του,
που βεβαιώνει ποιος είναι απέναντί μας,
κι εκείνος με τις αναγωγές του
που πρεσβεύει σε διαλεκτική συμμετοχή,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί χωρίς ιστορία,
έρμαια στη μοναξιά και τη μονοχρωμία,
κι ασπόνδυλοι σε κάθε πείραμα και χρήση.

Χάνει η ζωή τα υπάρχοντά της
και μένει η φωνή χωρίς προσανατολισμό.
Κι αυτός που αποτελεί κατηγορία,
κι εκείνος που είναι αριθμός,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί στην αλήθεια,
λόγος και πρόσωπο, αναφορά κι αξία,
το μέγεθος μη χάσουμε στο ύψος του ανθρώπου.

Απολογία και εξιλέωση οι καιροί,
σε κάθε τέλος και μια αισιόδοξη αρχή.
Κι αυτός που έχει παραιτηθεί,
κι εκείνος που επιμένει στην οργή,
προλαβαίνουμε να είμαστε διπλανοί στα όριά μας,
το αύριο στην ομορφιά να ορίσουμε
και η ζωή γητεύτρα να μας αρέσει.

Γιώργος Αλεξανδρής

Τελετή Απονομής Βραβείων στο Διεθνές Φεστιβάλ του Δρόμου του Μεταξιού του Ντουμπάι: Ο Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ ονομάστηκε «Εμπνευσμένη Λογοτεχνική Προσωπικότητα των Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού»

 

Τελετή Απονομής Βραβείων στο Διεθνές Φεστιβάλ του Δρόμου του Μεταξιού του Ντουμπάι: Ο Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ ονομάστηκε «Εμπνευσμένη Λογοτεχνική Προσωπικότητα των Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού»

Το Διεθνές Φόρουμ του Δρόμου του Μεταξιού των Ηνωμένων Εθνών γιόρτασε την επιλογή του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ Αλ Μακτούμ, Αντιπροέδρου και Πρωθυπουργού των ΗΑΕ και Ηγεμόνα του Ντουμπάι, ως «Εμπνευσμένη Λογοτεχνική Προσωπικότητα των Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού». Το βραβείο αναγνωρίζει το εξαιρετικό όραμα του Σεΐχη, το οποίο έχει μετατρέψει το Ντουμπάι σε πολιτιστικό κέντρο και γέφυρα που συνδέει την Ανατολή με τη Δύση, εμπνευσμένο από τον αρχαίο Δρόμο του Μεταξιού, αλλά με ένα σύγχρονο όραμα και εμιρατινό πνεύμα.

Το βραβείο παρέλαβε ο Δρ. Μοχάμεντ Σάλεμ Αλ Μαζρούεϊ, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Βιβλιοθήκης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ Αλ Μακτούμ. Παρέλαβε επίσης δύο έργα τέχνης: ένα του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ με παραδοσιακό κινέζικο μελάνι, δημιουργημένο από τον καλλιτέχνη Μπεν Γκούντινγκ, Πρόεδρο του Συνδέσμου Καλών Τεχνών στο Πολυτεχνείο Βορειοδυτικού Ειρηνικού, και το άλλο της Σεΐχα Λατίφα μπιντ Μοχάμεντ, Προέδρου της Αρχής Πολιτισμού και Τεχνών του Ντουμπάι, δημιουργημένο από τον Κινέζο καλλιτέχνη Χονγκ Λινγκ.

Αυτό έγινε κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής βραβείων του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Silk Road, που συνδέεται με το Παγκόσμιο Φόρουμ Silk Road, και διοργανώθηκε από τη Βιβλιοθήκη Mohammed bin Rashid την Τρίτη. Το φεστιβάλ συνεχίζεται μέχρι τις 29 Μαΐου. Στην τελετή παρευρέθηκαν 50 ποιητές, καλλιτέχνες και ζωγράφοι από την Κίνα, τη Ρωσία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και αρκετοί διανοούμενοι, ποιητές, καλλιτέχνες και φοιτητές ινστιτούτων κινεζικής γλώσσας στο Ντουμπάι. Η τελετή περιελάμβανε επίσης τη διανομή του περιοδικού "Poets of the World", το οποίο περιελάμβανε μια ολοκληρωμένη μελέτη για την εμπειρία του Σεΐχη Mohammed bin Rashid Al Maktoum στην ποίηση και τη λογοτεχνία, εκτός από μια σειρά από ποιήματά του μεταφρασμένα στα κινέζικα. Ο καθηγητής Max Lu, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Φόρουμ Silk Road, εκφώνησε μια ηχογραφημένη ομιλία στην οποία εξέφρασε την εκτίμησή του για τις ισχυρές σχέσεις μεταξύ των ΗΑΕ και της Κίνας και επαίνεσε το σοφό όραμα του Σεΐχη Mohammed bin Rashid Al Maktoum, το οποίο έχει μετατρέψει το Ντουμπάι σε μια κορυφαία παγκόσμια πόλη. Η τελετή περιελάμβανε ένα ντοκιμαντέρ για τον Σύνδεσμο Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού, ακολουθούμενο από ομιλία του Δρ. Mohammed Salem Al Mazrouei, ο οποίος εξήρε την επιλογή του φόρουμ από την Αυτού Υψηλότητα του Σεΐχη Mohammed bin Rashid Al Maktoum ως «Εμπνευσμένη Λογοτεχνική Προσωπικότητα των Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού». Καλωσόρισε τους ποιητές και τους καλεσμένους του φεστιβάλ, τονίζοντας τον πρωτοποριακό πολιτιστικό ρόλο που διαδραματίζει η Βιβλιοθήκη Mohammed bin Rashid στην ενίσχυση των γεφυρών πολιτιστικής επικοινωνίας μεταξύ των λαών. Ο ποιητής Adel Khazam, πρόεδρος της τρέχουσας έκδοσης του φεστιβάλ, εκφώνησε ομιλία στην οποία συνεχάρη την Αυτού Υψηλότητα του Σεΐχη Mohammed bin Rashid Al Maktoum για την επιλογή του ως «Εμπνευσμένη Λογοτεχνική Προσωπικότητα των Ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού». Χαρακτήρισε αυτή την επιλογή ως τιμή για όλους τους ποιητές του Παγκόσμιου Φόρουμ του Δρόμου του Μεταξιού και φόρο τιμής στους νικητές ποιητές αυτής της εξαιρετικής έκδοσης του φεστιβάλ, οι οποίοι αριθμούσαν περίπου 100 ποιητές, άνδρες και γυναίκες, από τις πέντε ηπείρους του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων 12 νικητών από τα ΗΑΕ. Είπε: «Το να μιλάμε για την Αυτού Υψηλότητα τον Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ράσιντ Αλ Μακτούμ δεν είναι απλώς μια περιγραφή της βιογραφίας ενός εμπνευσμένου ποιητή, αλλά μάλλον μια αντανάκλαση ενός παγκόσμιου φαινομένου που μπορεί να μην επαναληφθεί ποτέ. Εδώ, γιορτάζουμε κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Γιορτάζουμε το όραμα ενός εξαιρετικού ανθρώπου που διαμόρφωσε τα χαρακτηριστικά μιας πόλης που έχει ανέλθει στο επίπεδο της ποίησης και έχει γίνει προορισμός για όσους αναζητούν λάμψη, δημιουργικότητα και ομορφιά. Ο ποιητής Huang Yazhou, πρώην Αντιπρόεδρος της Ένωσης Κινέζων Συγγραφέων και Επίτιμος Πρόεδρος του Φεστιβάλ, εκφώνησε μια ομιλία στην οποία εξέφρασε την εκτίμησή του για την Αυτού Υψηλότητα τον Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ράσιντ Αλ Μακτούμ, περιγράφοντάς τον όχι μόνο ως οδηγό του Ντουμπάι προς την πολιτιστική πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη, αλλά και ως πρωταγωνιστή στον πολιτιστικό στίβο ως εμπνευσμένο ποιητή με διακεκριμένες λογοτεχνικές συνεισφορές. Η ποιήτρια Sheikha Al Mutairi, Γενική Γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων και Συγγραφέων των Εμιράτων, συνεχάρη επίσης την Αυτού Υψηλότητα τον Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ράσιντ Αλ Μακτούμ για αυτή την επιλογή, επαινώντας τον εμπνευσμένο ρόλο που παίζει και το θετικό πνεύμα που έχει ενσταλάξει στις ψυχές του λαού των Εμιράτων, το οποίο έχει χρησιμεύσει ως ισχυρό κίνητρο για αυτούς να να επιδιώξουν τη δημιουργικότητα και την αριστεία σε διάφορους τομείς. *Αναγνώσεις Ποίησης Η τελετή περιελάμβανε αναγνώσεις ποίησης στα κινέζικα, με ποιήματα της Αυτού Υψηλότητας Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ Αλ Μακτούμ, όπως τα "Θετικό Πνεύμα", "Νεανική Αποφασιστικότητα" και "Ακούω τη Φωνή Σου να Αντηχεί με το Πλήθος", τα οποία ερμήνευσαν στη σκηνή 10 Κινέζοι ποιητές. Ο καθηγητής Γουάνγκ Φανγκουέν, Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Ποίησης στο Παγκόσμιο Φόρουμ Ποίησης του Δρόμου του Μεταξιού, δήλωσε: "Ο Δρόμος του Μεταξιού είναι μια κοινή πολιτιστική κληρονομιά για όλη την ανθρωπότητα και μια γέφυρα που συνδέει τους πολιτισμούς. Δεν μεταφέρει μόνο αγαθά, αλλά και μεταδίδει την διασταυρούμενη γονιμοποίηση πολιτισμών. Η ποίηση, το πιο όμορφο λουλούδι του ανθρώπινου πνεύματος, συνόδευε πάντα τον Δρόμο του Μεταξιού και έλαμπε σε όλη τη μακρά ιστορία του. Πρόσθεσε: «Από την αρχαία Τσανγκάν μέχρι το ακμάζον Ντουμπάι, από την άμμο των ερήμων μέχρι τις γαλάζιες θάλασσες, η ποίηση υπήρξε μάρτυρας του τρόπου ζωής, της πολιτιστικής κληρονομιάς και των πνευματικών αναζητήσεων των ανθρώπων αυτού του μεγάλου δρόμου.» Ο ποιητής Κάο Σούι, Διευθύνων Σύμβουλος του φεστιβάλ, εκφώνησε ομιλία με τίτλο «Συνάντηση κάτω από το Μπουρτζ Χαλίφα». Ευχαρίστησε το Ντουμπάι για τη φιλοξενία αυτής της έκδοσης του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης του Δρόμου του Μεταξιού. Ευχαρίστησε επίσης τον ποιητή Άντελ Χαζάμ, ο οποίος κατέβαλε εξαιρετικές προσπάθειες για να εξασφαλίσει την επιτυχία του φεστιβάλ. Επέλεξε τα ποιήματα, πρότεινε τους νικητές από τα ΗΑΕ και προετοίμασε το ειδικό για τα ΗΑΕ πολιτιστικό υλικό για το περιοδικό «Ποιητές του Κόσμου». Είπε: «Με τη βοήθεια του Χαζάμ, μετέφρασα ποιήματα και άρθρα της Αυτού Υψηλότητας Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ράσιντ Αλ Μακτούμ, της εμπνευσμένης λογοτεχνικής προσωπικότητας μεταξύ των ποιητών του Δρόμου του Μεταξιού. Συγκινήθηκα βαθιά από την ποίηση της Αυτού Υψηλότητας και ελπίζω να μεταφράσω περισσότερα ποιήματά του στα κινέζικα. Η τελετή περιελάμβανε διάφορες δραστηριότητες, όπως η απαγγελία ποιημάτων τόσο στα αραβικά όσο και στα κινέζικα, και η παρουσίαση μιας συλλογής βιβλίων, δώρων και αναμνηστικών πλακετών στη Βιβλιοθήκη Mohammed bin Rashid. Αρκετοί ποιητές του Δρόμου του Μεταξιού παρουσίασαν επίσης δείγματα των καλλιτεχνικών τους έργων και δημιουργικών κειμένων εμπνευσμένων από τις επισκέψεις τους σε πολιτιστικά και ιστορικά μνημεία στο Ντουμπάι και τα ΗΑΕ, συμπεριλαμβανομένων ποιημάτων του ποιητή Wang Fangwen και του ποιητή Huang Yazhou. *Οι Νικητές των Βραβείων Φεστιβάλ Το φεστιβάλ ανακοίνωσε τους νικητές του βραβείου Honoured Poets: Fernando Randón (Κολομβία), Adel Khazam (ΗΑΕ) και Vadim Turkhin (Ρωσία). Ανακοινώθηκαν επίσης οι νικητές του βραβείου Golden Camel των ΗΑΕ: Hamda Khamis, Khaled Al-Badour και Kholoud Al-Malla. Το βραβείο Silver Camel απονεμήθηκε στους ποιητές Sheikha Al-Mutairi, Ali Al-Shaali, Saad Juma και Amal Al-Sahlawi. Ο ποιητής και σκηνοθέτης Nujoom Al-Ghanem και ο ποιητής και σκηνοθέτης Masoud Amrallah τιμήθηκαν με το Βραβείο Ποίησης και Κινηματογράφου για τις συνδυασμένες εμπειρίες τους. Ο νεαρός ποιητής Ali Al-Mazmi κέρδισε το βραβείο καλύτερης ποιητικής συλλογής για την τελευταία του συλλογή (Where My Dead Days Sit), ενώ η ποιήτρια Fatima Badr κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ποιητικής Συλλογής στον Τύπο για τη συλλογή της (That No One Names). Τα βραβεία τίμησαν μια επιλεγμένη ομάδα νικητών από όλο τον κόσμο, ως εξής: Το βραβείο Golden Camel κέρδισε ο Αμερικανός Han Jiu, ο Peng Dan, ο Νεοζηλανδός Pei Ying και ο Καναδός Yuan Fan. Η λίστα των νικητών από την Κίνα περιελάμβανε 10 ονόματα, με πιο αξιοσημείωτους τους: Zhang Jianjun, Yi Guoqiang, Fan Qiyun, Chen Donglin, Zhang Yajun, Ling Xianqiao και Dong Faliang. Το βραβείο Silver Camel κέρδισαν 14 ποιητές από την Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των: Tian Lina, Lin Xiaochun, Xiu Wanlian, Ting Jiguang, Sun Mei Chen και Yi Lan, μεταξύ άλλων. Ο Zhang Xian Yang από την Αυστραλία κέρδισε επίσης. Το βραβείο Καλύτερης Ποιητικής Συλλογής απονεμήθηκε στην Ana Stjelija από τη Σερβία για το "Whisper of the Universe". Οι νικητές από την Κίνα περιελάμβαναν μια ομάδα ποιητών όπως οι Xia Lu, Pei Chunfang, Fu Ping, Haisha, Bian Haiyun, Lin Tao και Pei Wangfang. Οι νικητές από την Αυστραλία περιλάμβαναν τη Λόρα Φου για το βιβλίο της "Moonlight on the Shore", και από το Χονγκ Κονγκ, συμμετείχε η Γιανγκ Γινγκ. Οι νικητές στην κατηγορία Καλύτερης Ποιητικής Ταινίας ήταν οι Ράτι Σαξένα από την Ινδία, Ουλουγκμπέκ Γεσντουλίτ από το Καζακστάν, Φράνκα Κολότσο από την Ιταλία, Πινγκ Λινγκ από το Ηνωμένο Βασίλειο, Τσιου Λιν από την Αυστραλία και οι Πέι Ξίου, Ζανγκ Ξιονγκ, Λι Γιαγκουάνγκ και Χαν Ζιπίνγκ από την Κίνα. Η κριτική επιτροπή τίμησε επίσης τους νικητές του Βραβείου Μετάφρασης: Γιάρα Ελ-Μάσρι από την Αίγυπτο, Λαμπέρτο ​​Γκαρσία από την Ιταλία, Ρομπέρτο ​​Έντο από τη Χιλή, Γιουσούφ Ανάντα από την Κούβα και Ζανγκ Λιτζόνγκ από την Αυστραλία. Τα βραβεία Ηπειρωτικού Ποιητή της Χρονιάς απονεμήθηκαν στους νικητές από την Ασία: Κεσάμπ Σίγκντελ (Νεπάλ), Αμπντουλκαντίρ Κασίμοφ (Τατζικιστάν), Μπαλάγκ Μάτζι (Ινδία), Κανγκ Μπιουνγκ-τσουλ (Νότια Κορέα) και Άλτι Νάι Τεμίροβα (Κιργιστάν). Νικητές από την Ευρώπη: Giuseppe Conti (Ιταλία), Δημήτρης Κρανιώτης (Ελλάδα), Norduran Duma (Τουρκία), Angel XJ (Ηνωμένο Βασίλειο) και Lucilla Trapazzo (Ελβετία). Νικητές από την Αφρική: Ashour Fanni, Mohamed Rahal (Αλγερία), Ashraf Abu El-Yazid, George Onsi (Αίγυπτος) και Sepoy Nzma Ntsiki (Λεσόθο). Νικητές από την Αμερική: George Wallace (Ηνωμένες Πολιτείες), Alex Posidis (Κούβα), Yuri Patino (Βενεζουέλα), Edun Juana (Ισημερινός) και Luis Benitez (Αργεντινή). Νικητές από την Ωκεανία: Les Weeks, Ying Xia και Liao Shijing (Αυστραλία) και Fang Zhou και Liu Yuhang (Νέα Ζηλανδία).

Οι διοργανωτές του φεστιβάλ τόνισαν ότι αυτά τα βραβεία αντιπροσωπεύουν μια παγκόσμια αναγνώριση της ποιητικής και πολιτιστικής δημιουργικότητας και ενισχύουν τη θέση του Ντουμπάι και των ΗΑΕ ως παγκόσμιου πολιτιστικού κέντρου και τόπου συνάντησης ποιητών από την Ανατολή και τη Δύση.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ " ΛΥΡΙΚΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ (31-40)"

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ Σαν άγγελοι μ'ένα φτερό Τρέλα ερωτευμένοι Μπορώ μαζί σου να πετώ Σφιχτά αγκαλιασμένοι .

🍁 ΑΝ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Ειλικρινά αν μ 'αγαπάς Μη πας μύθους να χτίσεις Μα όνειρα χειροπιαστά Ζωής να κατακτήσεις.

🍁 ΣΤΑ ΣΠΛΆΧΝΑ ΜΑΣ Πελώριες θύελλες, κύματα Πλοία ναυαγισμένα Κράτα θύτες και θύματα Στα σπλάχνα του ο καθένας.

🍁 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ Να με εκδιώξουν δεν μπορούν

Ακόμα κι' απ την άβυσσο Από τις μνήμες αστοχούν Δικός μου είναι παράδεισος.

🍁 ΑΝ ΗΤΑΝ Αγάπη λες βρήκες αγνή Και που ποτέ δε φθίνει Αν ήταν τόσο αληθινή Θα σ' έβρισκε εκείνη.

🍁 ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ Παιδί μου, άντρας σαν γενείς Τιμής να ρίχνεις βήματα Σε θύελλες άγριας ζωής Στης θάλασσας τα κύματα.

🍁 ΔΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΣΑΙ Είσαι αγέρας και καπνός Ατμός που εξατμίζεται Τυφώνας είσαι κι' ουρανός Ποτέ δε φυλακίζεσαι.

🍁

ΓΥΝΑΙΚΕΣ- ΘΑΛΑΣΣΕΣ Γυναίκες είν' οι θάλασσες Αυταρχικές , μυστήριες Στα χέρια τους μοιάζουμε Έρμαια στις παλίρροιες .

🍁 ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟ ΜΑΞΙΛΆΡΙ Σ' ένα κοχύλι θα' βαζα Το ντέρτι, το μεράκι μου Της θάλασσας το πάφλασμα Κάτω απ ' το μαξιλάρι μου. Λευτέρης Σιώμος 04 λ.μπ.ελ

Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με ΑΙ

Carpe ¨Αφύσικο σχήμα..."

 

 Ζωή αόρατη,

  να κρύβει την ασχήμια της .

  Γεμάτη τραύματα

  από τις αυταπάτες χρόνων,

  μια συνείδηση ακρωτηριασμένη.

  Έτσι σε αντάμειψαν

  για την αφοσίωσή σου

  οι εγκωμιαστές της υποδούλωσης.

  Στο μπλε της φλέβας

  σχεδιάζονται περίτεχνα οι οιωνοί .

  Φιλτράρουμε τη λογική,

  για μια φυγή

  απ'της υποταγής

  το αφύσικο σχήμα .

   Carpe .